ریزمقیاس‌نماییِ تغییرات اقلیم با به‌کارگیری یک رهیافت آماری ناپارامتری در حوضه آبریز کرخه

سری‌های زمانی خروجی مدل‌های گردش‌ کلی ‌جوّ (GCM) که براساس سناریوهایی از پیش‌تعریف‌شده در اختیار کاربران قرار می‌گیرد، دارای تفکیک مکانی اندک‌اند و برای منطقه‌ای کردن آنها باید از روش‌های ریزمقیاس‌نمایی استفاده کرد. روش‌های ریزمقیاس‌نمایی در دو دسته کلی فیزیکی و آماری قرار دارند، که روش‌های آماری ساده‌تر و در دسترس‌تر هستند. برای اجرای یک روش ریزمقیاس‌نمای آماری دو نوع اطلاعات مورد نیاز است: تغییرات پیش‌بینی‌شده و سری‌زمانی مشاهده‌شده یا تاریخی موجود در ایستگاه‌ها. در این تحقیق با استفاده از یک رهیافت ترکیبی که متشکل از دو روش ناپارامتری است، براساس خروجی مدل CGCM3T63 تحت سناریوی A1B در دو چشم‌‌انداز اقلیمی 30 سال (1391- 1420) و 50 سال (1391- 1440) متغیرهای اقلیمی دما و بارندگی در مقیاس مکانی منطقه‌ای و زمانی ماهانه برای حوضه آبریز کرخه شبیه‌سازی شده است.  نتایج به‌دست‌آمده نشان‌دهنده دقت مناسب رهیافت در زمینه شبیه‌سازی داده‌های هواشناسی و ریزمقیاس‌نمایی تغییرات اقلیمی ناشی از افزایش گازهای گلخانه‌ای است. با توجه به پیش‌بینی افزایشی برای دما و کاهشی برای بارندگی در مدل بزرگ‌مقیاس، این تغییرات با تعیین مناسب «پارامتر شکل» به روش کمترین مربعات خطا به سری ریزمقیاس شده انتقال یافت. علاوه‌‌براین، ساده و کم‌پارامتربودن این رهیافت در کنار ناپارامتری بودن آن، درحکم دلایل برتری آن بر بسیاری از شیوه‌های پارامتری موجود، قابل‌‌ذکر است. بررسی‌های موردی در سایر مناطق برای ارزیابی بیشتر مدل توصیه می‌شود.